Als we het woord "Trauma" in de mond nemen, denken we vaak aan een beleving waaraan men gedurende een bepaalde, - meestal korte,- periode is blootgesteld aan negatieve en voor de persoon zeer emotionele stimuli. Vaak zijn ze zo sterk en hevig zijn dat het normale neurale process waarmee we belevenissen en gebeurtenissen mee verwerken dermate wordt verstoord dat het faalt in haar normale werking. 
Het resultaat hiervan kan leiden tot een ernstig "Ruptuur" in normale dagelijkse functioneren.
Als we even er de literatuur op naslaan hoe trauma wordt gedefinieerd, dan lezen we het volgende:

1. S. Freud - vertaling van inleiding van een van zijn essays: Jenseits des Lustprinzips (1920): 
"Een psychologisch trauma is een vitale belevingsdiscrepantie veroorzaakt door een bedreigende situatie en haar factoren, en de persoon zijn/haar mogelijkheid om hier het hoofd aan te bieden, m.b.t. gevoelens van hulpeloosheid, controleverlies en een gevoel van "in de steek gelaten" te zijn, met als resultaat een voortdurende verstoorde perceptie van zichzelf en dat van de omgeving."

2. G.Fisher & P. Rieddesser - Psychotraumatologie (1998)
Onder trauma kunnen we verstaan: Een situatie waarin een persoon compleet hulpeloos, compleet niet bij machte is, en volledig is overgelaten aan de "genadelooshied" van de gebeurtenis, en hier geen invloed op kan uitoefenen.

3. DSM-IV/V definitie
Een traumatisch gebeurtenis is gebeurtenis die een persoon heeft beleefd, of waarin men getuige was, of waarin men is geconfronteerd, en waarin men werd bedreigd met de dood en/of men bedreigd werd met oplopen van ernstige verwondingen, of men bedreigd werd in hun fysieke integriteit van hunzelf of anderen personen.
 
4: ICD-10
Trauma is een reactie of respons op een stressvolle gebeurtenis of situatie, - Kort of Lang of Exceptioneel, - van exceptioneel bedreigende en katastrofische aard, die voortdurend en blijvend effect heeft bij nagenoeg iedereen. 

Mijn visie is een combinatie van de eerste drie stellingen, op hoe S. Freud, Fisher & Rieddesser en DSM IV/V een psychologisch trauma beschreven, daar het samen vollediger is in de definitie van psychologisch trauma. Critici destijds vermeldden wel dat Freud deze stelling niet volledig heeft uitgewerkt, maar het geeft op zijn minst toch een heel goede beschrijving van wat trauma is, want m.i. zit hij puur en enkel op vlak van de definitie van psychologisch trauma er het kortste bij.)

Vaak spreken we over gebeurtenissen die dermate bedreigend zijn geweest dat ze hierdoor een diepe indruk en een psychologisch trauma hebben veroorzaakt, en hierdoor het normale functioneren van de betrokken persoon kunnen verstoren. Zonder begeleiding in het verwerken van dergelijk ernstige psychologische trauma's zoals hierboven aangegeven, zijn deze effecten blijvend, en kunnen de klachten toenemen naarmate de tijd vordert.

Anderzijds kan men ook een psychologische trauma oplopen als gevolg van gebeurtenissen die objectief gezien in de ogen van derden minimaal of niet bedreigend zijn, maar voor de betrokken persoon toch eenzelfde effect veroorzaken, en het normaal functioneren van de betrokken persoon zelfs ernstig kan verstoren, en met als gevolg dat het trauma zich deels of geheel manifesteert op een soortgelijke manier zoals eerder werd beschreven.